ანათოლიის გულის გამოზახილი იუნუს ემრე

KİTAP HAKKINDA

"ჩვენმა ლიტერატურამ თავისი ისტორიის მანძილზე მრავალი პოეტი წარმოგვიდგინა. ჩვენს ხალხს უყვარდა ისინი, დააფასეს და წაიკითხეს მათი ნაწარმოებები. თუმცა, ანატოლიაში მიღებული პატივისცემისა და სიყვარულის კუთხით ვერც ერთი ვერ ავიდა იუნუს ემრეს დონეზე. იუნუს ემრე ანატოლიაში უფრო განსაკუთრებული სიყვარულისა და ყურადღების საგანი გახდა და სახელი იუნუსი გაიგივდა ანატოლიასთან, იუნუსს უყვარდა ანატოლია და ანატოლიელებს ძალიან უყვარდათ იუნუსი და აიყვანეს ის იმ ადამიანების დონეზე, რომლებსაც ""ნეტარებად"" თვლიდნენ. იუნუსის პოეზია გეოგრაფიული თვალსაზრისითაც ანატოლიაა. თავის ლექსებში იგი ასახავს წმინდა ანატოლიურ სურათს მთებით, ვაკეებით, მდინარეებით, ქალაქებითა და ხალხით. ეს არის ანატოლიის ბეჭედი და სიგელი. ჩვენი კუთვნილების, ეროვნების და რელიგიის თვალსაზრისით ამ გეოგრაფიაზე ისეთი ბეჭედი დატოვა, რომ ანატოლია ჩვენი სამშობლო გახდა, იუნუსი კი „ჩვენი იუნუსი“. ""ანადოლუ"" არის სხეული და იუნუსი მისი სულია. იუნუსმა საკუტარი თავი ანატოლიაში იპოვა, ანატოლიამ კი- იუნუსში; ისინი გაერთიანებულნი და შერწყმულნი არიან, როგორც სხეული და სული. ანატოლიის და იუნუსის ვინაობიდან დაწყებული, ნაწარმოები ეხება სხვადასხვა ასპექტს, რაც იუნუს ემრეს უფრო ღირებულს ხდის."