Önce bir temizliktir bayram, hazırlanmadır kutlu demlere… Duadır sonra ve bir kalb huzuru; kusurları bürüyüp örtercesine... Bir kutlu dem olur saatler bayramda, sellerin de çöllerin de sevindiği. Kanlının kinlinin barış günüdür çünkü; makama menzile varış günüdür. Belki vuslata ve rahmete eriş günü, ama mutlaka bir gönülden yeni bir giriş günüdür. Mersiye saçlı güzellerin gönlünde yazılan şah beyittir o, karlı dağların bağrında nevruz sarısınca açar ilhamlarını… Zamanların sevincine sevinçlerin zamanı katışır…

Güneşin mü’minler üstüne bir başka türlü doğduğu Rahmanî zamandır bayram. Musa’ya Tûr ve halka huzurdur; Yakub’a Yusuf gömleği, mü’mine sonsuz nurdur. Şehrengizler çağıdır ki gülâb akar sebillerinden ve binbir tekbirin serinliği yayılır Kâbe’de hacıların kavrulan dillerinden. Şiirlerden münacaat, takvimlerden bahar, çiçeklerden gül olur sonra, ve destan destan bayram yazan sevinçler celî kavisler çizerek buruk hüzünler serper üstümüze.

Dilleri yorulmuş şairlerin yazdığı taze şiirdir bayram, bir medhiyedir tebrik niyetine. Kıpır kıpır böcekler, cıvıl cıvıl kuşlar besteler şarkısını ve nazenin rüzgârlar örter bayramda çocukların üstünü. Bayram olunca sabrın en son yeşeren bahçesinde bir şehzade bir şehrayin okur.

Bizden gafil olmayan kırgınlıklardan gafil olmaktır bazan bayram ve bazan bir tecahül-i âriftir. Tevazu ve alçakgönüllülükte eşitlenme ve eşitleme. Bazı bir kınalı koçtur, ah gelişine kurban; ve bazı da kaderdir parmaklıklar ardında güzelliğe hayran.

Gurbetleri yakın yakın getiren, garipleri akın akın yetirendir o. Nadide yardım çiçeklerinin salkım salkım açtığı süreyya, yalnızlıkların oyalı mendiller taşıyan koruyucu meleği. Buzdağları ortasında paslandırdığımız çeliklerimizi eriten şetaretli tebessüm.

Derin uykusundan muradın mumu uyanırsa umut umut; ve tecelli pınarından dualar gök kapılarına dayanırsa bulut bulut, işte o bayramdır. Ancak mermerlere kazılı kitabelerde erirse hüzünler ve sona ererse yolcu beklenen günler, işte bayram o bayramdır. Binlerce dudakta tekbir oluyorsa tek bir ses, ve hüzün karanfillerini ipek ipek damıtıyorsa her nefes, artık bayramdır. Gizemli şarkılara nakarat düşmüşse sofraların bereketi ve bir pay da mazluma ocaklarda pişmişse kurban etinden, mutlaka bayramdır.

Bayram bir yaredir bazan tende ve bazan bir çare, matemde. Ve her zaman eşkiya vurgunlarıdır bir bayramı bir çocuktan ayıran, ya bir çocuğu bir bayramdan.

Eli öpülesinin eli öpülmüştür diyerek… Ve hastaların solgun yüzleri gülmüştür diyerek…

Önden gideni Fatiha’yla ve Yasin’le anarak… Mücahidlere özlenen zafer geldi sanarak…

Yetimleri, garipleri ve düşkünleri bayram yapmıyorsa bir milletin, ha gelmiş, ha gelmemiştir bayram… Ya bir hasta yanında ya bir sevgili çatısında geçsin bayramlarınız…

Bayramınız bayram olsun…